Avontuur, deel 6
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke & Yvonne
30 April 2014 | Indonesië, Batu
Bedankt voor jullie leuke en positieve reacties! Vinden we heel erg leuk!
Na ons zwemfestijn en douche werden we weer opgehaald door onze trouwe gids met zijn eveneens trouwe chauffeur. Na een korte rit door de stad arriveerden we bij een mooi theater waar we vriendelijk werden ontvangen met een zoet drankje van gember en limoen. Daar zagen we oude bekenden: een ouder echtpaar uit Amerika dat we al een paar keer onderweg hadden ontmoet. Zij doorkruisten Indonesie met z'n tweetjes en regelden alle transport zelf! Knap hoor!
De avond begon met een heerlijk diner, een buffet waar weer veel te veel lekkerijen te krijgen waren. Rond 20.00 zou de dansvoorstelling beginnen in het buitentheater. Vantevoren kregen we keurig het verhaal van de dans in het Nederlands, zodat we het beter konden volgen. Een prachtig liefdesverhaal over Rahma en Sinta (en nog een heleboel lange onuitspreekbare namen). Een fantastische voorstelling van maar liefst 2 uur met prachtige kostuums, schmink en vooral natuurlijk de dansen. Werkelijk schitterend en weer blij dat we dit mochten meemaken. Bij het hotel terug nog een biertje genuttigd bij het zwembad en weer op tijd naar bed.
's Morgens na het ontbijt stonden onze vrienden ons weer op te wachten om ons naar het paleis van de sultan (Kraton) te begeleiden. Ook daar kregen we weer een lokale gids - dit keer een kittige dame - die veel van de historie en de sultanfamilie afwist. Momenteel zit men aan sultan no. 10 die met zijn vrouw en 5 dochters in het paleis wonen. Voorgaande sultans hadden maar liefst 75 (!) kinderen bij maar liefst 9 verschillende vrouwen. De sultan is het voorrecht behouden om zoveel vrouwen te nemen als hij wil (ik hoor onze mannelijke volgers al zuchten: de goeie ouwe tijd...). In rijtje sultans heerste ook een sultan Henkie; zo genoemd door onze eigen Juliana die zijn moeilijke naam niet kon uitspreken en hem dus Henkie noemde. Zo heeft hij jarenlang geheten!
Sipoul - onze gids - weet al aardig wat wij leuk en interessant vinden - en stelde voor om een batik art gallery te bezoeken. Leuk, natuurlijk willen wij dat wel. Ik dacht bij batik nl. niet verder dan de kleding, shawls en kleden, maar het bijlkt ook een kunstvorm te zijn. En dat klopt. In de art gallery stond ons een alleraardigste man te woord die een aardig woordje Nederlands kende en ons precies uitlegde hoe de batikkunst tot stand komt. De kunstenaar - daar aanwezig en werkende aan een nieuw werk - brengt elke keer een nieuwe laag was aan. Bij elke nieuwe kleur moet het werk weer gewassen worden in een kleurbad, gedroogd en hopsasnee de volgende kleur en vorm ertegenaan. Onderwijl zitten 3 vrouwtjes de hele dag met een batikpen - een penhouder met een klein kommetje aan de bovenkant, verbonden met de pen, waarin de hete bijenwas gegoten wordt, de oneindig vele vormen, veelal hele kleine puntjes, op de stof te tekenen. Monnikenwerk, echt waar! In de gallery zelf hingen werken van studenten en in het 2e gedeelte werken van de maestro himself. Prachtige kleuren, tekeningen, afmetingen. Je wist niet waar je moest kijken..... Zowel Yvonne als ik hebben beiden een mooi werk gekocht. Na wat onderhandelen kregen we een mooie korting en de man vond ons blijkbaar zo aardig (ik mag dat graag denken i.p.v. dat hij dat bij elke koper doet....) dat hij ons ook nog eens een setje van 4 batikpennen kado deed (om paaseieren mee te schilderen...). Dit verhaal neemt later nog een opmerkelijke wending.....
Blij met onze aankopen gingen we naar onze volgende bestemming; de Prambanan tempels. Ook hier weer een uitstekend Engels/Nederlands sprekende gids die begeleid werd door 2 stagiaires. Meisjes die je niet ouder schatte dan 12 jaar... Helaas zijn de tempels in mei 2006 zwaar getroffen door een vulkaanuitbarsting, waardoor er vele tempels zijn ingestort. De grote,, uitgestrekte tuin ligt bezaait met grote brokken steen, die als een puzzle weer opgebouwd moet worden. Dat gaat jaren en jaren duren. Niettemin stonden de hoofdtempels nog overeind en die waren echt indrukwekkend met hun diverse goden. Deze tempels zijn Hindoestaans en hebben weer hun eigen verhaal dat je ook kunt volgen in de vele relieftekeningen in de gevels.
's Middags hadden we vrij en hebben we ons laten afzetten in de winkelstraat van de stad met een mall op loopafstand. Vele winkels in de mall zijn bekende (westerse) merken en winkelen is daar erg koel. Op jacht naar een paar teenslippers viel nog niet mee. We hebben heerlijke koffie daar gedronken met wat lekker erbij en doken toen de straten van Yogikarta met de oneindig vele souvenirwinkeltjes. Daar vond ik mijn slippers voor 4 euro. Mission completed dus terug naar het hotel. Natuuriljk wilden we eens een becak proberen. Een fiets met een bankje ervoor. Twijfelachtig of wij daar samen wel in zouden passen en vooral uitkijkend naar een "stevige" fietser i.p.v. een min mannetje die toch twee stevige Hollandse nieuwen moest vervoeren, vonden wij een fietsmeneer die ons graag wilde vervoeren naar het hotel en die ervan overtuigd was dat wij samen wel in dat bakkie zouden passen...... Ikke eerst en vervolgens Yvonne die meteen shocking klem zat met 1 bil tussen mij en haar kantje. Lachen natuurlijk en on y va naar ons hotel waarvan we dachten dat dat dichtbij lag. Niets was minder waar. De arme man heeft ons maar liefs 20 minuten door de stad moeten zwoegen....
Thuis aangekomen heb ik manlief op de hoogte gebracht van onze laatste avonturen en hem van onze kunstaankoop verteld op de mij zo eigen enthousiaste manier. Manlief vond eigenlijk dat ik er nog wel een had kunnen kopen.... Even later kwam onze gids en chauffeur onze koffers ophalen (we zouden de volgende dag met de trein reizen en Soepie zou onze koffers met de auto meenemen) en ik vertelde alweer enthousiast hoe enthousiast Trudo was over onze kunstaankoop en dat ik er nog eentje zou willen kopen in het vervolg van onze reis. Sipoul keek bedenkelijk en zei dat dat niet waarschijnlijk was omdat Yogyakarta eigenlijk de uitgelezen plaats was voor dergelijke orginiele kunst. Jammer, jammer, jammer maar helaas.
En hier volgt het opmerkelijke vervolg van het kunstverhaal. Rond 20.15 kwam onze gids weer naar ons hotel met het verhaal dat hij rond had gebeld met mijn verzoek en alleen maar bevestigd had gekregen dat de rest van onze reis die gelegenheid niet meer bood. Vervolgens had hij Argus (de kunstgallery eigenaar) gebeld en het verhaal uitgelegd. Die was bereid zijn gallery 's avonds om 21.00 weer open te gooien om mij de gelegenheid te bieden nog een werk te kopen. Dusssss..... gids en chauffeur weer met mij naar gallery gereden. Tweede werk gekocht en een uitermate blije en dankbare Anke waren het resultaat. Toen ik wilde afrekenen gaf de goede man me nog eens extra korting. De vrouw die de financien beheerde berekende de korting echter niet en ik ging daar niet om zeuren na zo'n geweldige service.
Terug in het hotel, zaten we nog even na te praten en een biertje te nuttigen toen plotseing Argus weer voor mijn neus stond. Hij is de hele stad weer doorgezwoegd want hij was erachter gekomen dat hij de beloofde 5 euro (!) korting niet berekend had en die kwam hij nu terugbrengen. We konden onze oren niet geloven en verzekerden hem dat hij die 5 euro vooral zelf moest houden. Over service gesproken van zowel onze gids als van deze man... Ongelooflijk.
's Morgens om 05.30 ging de wekker en vertrokken we richting station. Daar ging de reis verder richting Bantu. Een prachtig landschap trok aan ons voorbij. In Jambong aangekomen reden onze vrienden ons naar een prachtige plek waar wij superverse vis (hij leefde nog toen we 'm uitzochten) hebben gegeten met nog allerlei kleine visjes en garnalenj. Heerlijk.
De reis werd vervolgd naar een geweldig mooie waterval in een prachtig exotisch aangelegd gebied waar ook aapjes rondsprongen, klommen en liepen. Heel mooi en leuk.
Tot slot zit ik hier nu hoog in de bergen mijn verhaal te typen met op zo'n 5 meter afstand een gigatische kever die ik angstvallig in de gaten houd..... We hebben vandaag sinds we hier zijn vooral bewolking en regen gehad, maar ons gueshouse ligt hoog op een berg met een magnifique uitzicht....
Dat was 't weer voor nu.... het blijft genieten....
Na ons zwemfestijn en douche werden we weer opgehaald door onze trouwe gids met zijn eveneens trouwe chauffeur. Na een korte rit door de stad arriveerden we bij een mooi theater waar we vriendelijk werden ontvangen met een zoet drankje van gember en limoen. Daar zagen we oude bekenden: een ouder echtpaar uit Amerika dat we al een paar keer onderweg hadden ontmoet. Zij doorkruisten Indonesie met z'n tweetjes en regelden alle transport zelf! Knap hoor!
De avond begon met een heerlijk diner, een buffet waar weer veel te veel lekkerijen te krijgen waren. Rond 20.00 zou de dansvoorstelling beginnen in het buitentheater. Vantevoren kregen we keurig het verhaal van de dans in het Nederlands, zodat we het beter konden volgen. Een prachtig liefdesverhaal over Rahma en Sinta (en nog een heleboel lange onuitspreekbare namen). Een fantastische voorstelling van maar liefst 2 uur met prachtige kostuums, schmink en vooral natuurlijk de dansen. Werkelijk schitterend en weer blij dat we dit mochten meemaken. Bij het hotel terug nog een biertje genuttigd bij het zwembad en weer op tijd naar bed.
's Morgens na het ontbijt stonden onze vrienden ons weer op te wachten om ons naar het paleis van de sultan (Kraton) te begeleiden. Ook daar kregen we weer een lokale gids - dit keer een kittige dame - die veel van de historie en de sultanfamilie afwist. Momenteel zit men aan sultan no. 10 die met zijn vrouw en 5 dochters in het paleis wonen. Voorgaande sultans hadden maar liefst 75 (!) kinderen bij maar liefst 9 verschillende vrouwen. De sultan is het voorrecht behouden om zoveel vrouwen te nemen als hij wil (ik hoor onze mannelijke volgers al zuchten: de goeie ouwe tijd...). In rijtje sultans heerste ook een sultan Henkie; zo genoemd door onze eigen Juliana die zijn moeilijke naam niet kon uitspreken en hem dus Henkie noemde. Zo heeft hij jarenlang geheten!
Sipoul - onze gids - weet al aardig wat wij leuk en interessant vinden - en stelde voor om een batik art gallery te bezoeken. Leuk, natuurlijk willen wij dat wel. Ik dacht bij batik nl. niet verder dan de kleding, shawls en kleden, maar het bijlkt ook een kunstvorm te zijn. En dat klopt. In de art gallery stond ons een alleraardigste man te woord die een aardig woordje Nederlands kende en ons precies uitlegde hoe de batikkunst tot stand komt. De kunstenaar - daar aanwezig en werkende aan een nieuw werk - brengt elke keer een nieuwe laag was aan. Bij elke nieuwe kleur moet het werk weer gewassen worden in een kleurbad, gedroogd en hopsasnee de volgende kleur en vorm ertegenaan. Onderwijl zitten 3 vrouwtjes de hele dag met een batikpen - een penhouder met een klein kommetje aan de bovenkant, verbonden met de pen, waarin de hete bijenwas gegoten wordt, de oneindig vele vormen, veelal hele kleine puntjes, op de stof te tekenen. Monnikenwerk, echt waar! In de gallery zelf hingen werken van studenten en in het 2e gedeelte werken van de maestro himself. Prachtige kleuren, tekeningen, afmetingen. Je wist niet waar je moest kijken..... Zowel Yvonne als ik hebben beiden een mooi werk gekocht. Na wat onderhandelen kregen we een mooie korting en de man vond ons blijkbaar zo aardig (ik mag dat graag denken i.p.v. dat hij dat bij elke koper doet....) dat hij ons ook nog eens een setje van 4 batikpennen kado deed (om paaseieren mee te schilderen...). Dit verhaal neemt later nog een opmerkelijke wending.....
Blij met onze aankopen gingen we naar onze volgende bestemming; de Prambanan tempels. Ook hier weer een uitstekend Engels/Nederlands sprekende gids die begeleid werd door 2 stagiaires. Meisjes die je niet ouder schatte dan 12 jaar... Helaas zijn de tempels in mei 2006 zwaar getroffen door een vulkaanuitbarsting, waardoor er vele tempels zijn ingestort. De grote,, uitgestrekte tuin ligt bezaait met grote brokken steen, die als een puzzle weer opgebouwd moet worden. Dat gaat jaren en jaren duren. Niettemin stonden de hoofdtempels nog overeind en die waren echt indrukwekkend met hun diverse goden. Deze tempels zijn Hindoestaans en hebben weer hun eigen verhaal dat je ook kunt volgen in de vele relieftekeningen in de gevels.
's Middags hadden we vrij en hebben we ons laten afzetten in de winkelstraat van de stad met een mall op loopafstand. Vele winkels in de mall zijn bekende (westerse) merken en winkelen is daar erg koel. Op jacht naar een paar teenslippers viel nog niet mee. We hebben heerlijke koffie daar gedronken met wat lekker erbij en doken toen de straten van Yogikarta met de oneindig vele souvenirwinkeltjes. Daar vond ik mijn slippers voor 4 euro. Mission completed dus terug naar het hotel. Natuuriljk wilden we eens een becak proberen. Een fiets met een bankje ervoor. Twijfelachtig of wij daar samen wel in zouden passen en vooral uitkijkend naar een "stevige" fietser i.p.v. een min mannetje die toch twee stevige Hollandse nieuwen moest vervoeren, vonden wij een fietsmeneer die ons graag wilde vervoeren naar het hotel en die ervan overtuigd was dat wij samen wel in dat bakkie zouden passen...... Ikke eerst en vervolgens Yvonne die meteen shocking klem zat met 1 bil tussen mij en haar kantje. Lachen natuurlijk en on y va naar ons hotel waarvan we dachten dat dat dichtbij lag. Niets was minder waar. De arme man heeft ons maar liefs 20 minuten door de stad moeten zwoegen....
Thuis aangekomen heb ik manlief op de hoogte gebracht van onze laatste avonturen en hem van onze kunstaankoop verteld op de mij zo eigen enthousiaste manier. Manlief vond eigenlijk dat ik er nog wel een had kunnen kopen.... Even later kwam onze gids en chauffeur onze koffers ophalen (we zouden de volgende dag met de trein reizen en Soepie zou onze koffers met de auto meenemen) en ik vertelde alweer enthousiast hoe enthousiast Trudo was over onze kunstaankoop en dat ik er nog eentje zou willen kopen in het vervolg van onze reis. Sipoul keek bedenkelijk en zei dat dat niet waarschijnlijk was omdat Yogyakarta eigenlijk de uitgelezen plaats was voor dergelijke orginiele kunst. Jammer, jammer, jammer maar helaas.
En hier volgt het opmerkelijke vervolg van het kunstverhaal. Rond 20.15 kwam onze gids weer naar ons hotel met het verhaal dat hij rond had gebeld met mijn verzoek en alleen maar bevestigd had gekregen dat de rest van onze reis die gelegenheid niet meer bood. Vervolgens had hij Argus (de kunstgallery eigenaar) gebeld en het verhaal uitgelegd. Die was bereid zijn gallery 's avonds om 21.00 weer open te gooien om mij de gelegenheid te bieden nog een werk te kopen. Dusssss..... gids en chauffeur weer met mij naar gallery gereden. Tweede werk gekocht en een uitermate blije en dankbare Anke waren het resultaat. Toen ik wilde afrekenen gaf de goede man me nog eens extra korting. De vrouw die de financien beheerde berekende de korting echter niet en ik ging daar niet om zeuren na zo'n geweldige service.
Terug in het hotel, zaten we nog even na te praten en een biertje te nuttigen toen plotseing Argus weer voor mijn neus stond. Hij is de hele stad weer doorgezwoegd want hij was erachter gekomen dat hij de beloofde 5 euro (!) korting niet berekend had en die kwam hij nu terugbrengen. We konden onze oren niet geloven en verzekerden hem dat hij die 5 euro vooral zelf moest houden. Over service gesproken van zowel onze gids als van deze man... Ongelooflijk.
's Morgens om 05.30 ging de wekker en vertrokken we richting station. Daar ging de reis verder richting Bantu. Een prachtig landschap trok aan ons voorbij. In Jambong aangekomen reden onze vrienden ons naar een prachtige plek waar wij superverse vis (hij leefde nog toen we 'm uitzochten) hebben gegeten met nog allerlei kleine visjes en garnalenj. Heerlijk.
De reis werd vervolgd naar een geweldig mooie waterval in een prachtig exotisch aangelegd gebied waar ook aapjes rondsprongen, klommen en liepen. Heel mooi en leuk.
Tot slot zit ik hier nu hoog in de bergen mijn verhaal te typen met op zo'n 5 meter afstand een gigatische kever die ik angstvallig in de gaten houd..... We hebben vandaag sinds we hier zijn vooral bewolking en regen gehad, maar ons gueshouse ligt hoog op een berg met een magnifique uitzicht....
Dat was 't weer voor nu.... het blijft genieten....
-
30 April 2014 - 16:14
Nathalie Duijmelinck:
ha ha ha geweldig om al die oooh zo typische anke verhalen te lezen.
ik krijg hier altijd meteen beeld en geluid bij, heel grappig
geniet van jullie geweldige reis dames, één om nooit meer te vergeten
nog heel veel plezier
dikke knuffel
Nat -
30 April 2014 - 17:40
Erie:
Meiden! Wat moet dat genieten zijn!
En Anke, wat kun je heerlijk schrijven! -
30 April 2014 - 19:11
Mieke:
Hoi meiden,
ik smul van jullie verhalen, veel herkenbaar van Thailand, dat gaat nu ook weer leven, geniet en smul!!!!!! Van alles!!!!!!!
Groetjes. -
30 April 2014 - 22:19
Arna:
Hallo Anke en Yvon
wat leuk om dat allemaal zo te lezen ik kijk elke dag uit naar jullie verhaal heel leuk ga hier vooal mee door het is genieten en heel herkenbaar.
groetjes Arna -
01 Mei 2014 - 12:04
Jeanne Stockx:
Hoi anke en ivonne
leuk verslag waan me even terug op java geniet ervan het is zo wee -
01 Mei 2014 - 12:07
Jeanne Stockx:
Was nog niet klaar gr van ons -
01 Mei 2014 - 16:45
Marie-Louise:
wat komen jullie een leuke mensen tegen.het kan dus wel. het zit mee,ook goed om te ervaren. Wij krijgen zo meteen onweer dus we spijkeren onze tenten nog eens extra vast. maar het gaat allemaal goed .Ook Bobbel straalt xx ml
-
01 Mei 2014 - 18:13
Wies:
Ik ben niet zo avontuurlijk van aard, anders zou ik stikjaloers worden op jullie!
Geniet maar lekker verder en laat ons meegenieten van de verhalen!
Groetjes -
01 Mei 2014 - 21:26
Amnerie:
Geweldig, groeten uit Santorini, waar het ook erg mooi is. Veel plezier nog! We genieten van jullie verhalen
-
01 Mei 2014 - 21:26
Amnerie:
Geweldig, groeten uit Santorini, waar het ook erg mooi is. Veel plezier nog! We genieten van jullie verhalen
-
01 Mei 2014 - 21:26
Amnerie:
Geweldig, groeten uit Santorini, waar het ook erg mooi is. Veel plezier nog! We genieten van jullie verhalen
-
02 Mei 2014 - 14:44
Lotte:
Wat een leuk verhaal weer!
Ik ben in dezelfde galerij geweest, maar heb toen helaas niks gekocht. Ben heel benieuwd waar jullie mee thuis komen !
Geniet van de reis X Lotte -
03 Mei 2014 - 09:18
Juul Van Leuken :
Jullie hebben een fantastische en avontuurlijke reis samen waar je nog lang van na kunt kweilen heerlijk toch?
Geniet ervan dan geniet ik hier thuis mee door jullie avontuur voor mij is het een mooi boek
Ben benieuwd naar het vervolg !
Groetjes Juul
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
